In dit artikel belichten we de verhalen van Petra en van Yvonne. Ze wonen in dezelfde straat in het dorpje Zeerijp. Petra en haar man wonen in een voormalige slagerij. Hun woning is na een traject van ruim 5 jaar versterkt opgeleverd. Yvonne woont met haar vriend Gerrie, haar zoon en kat in een oud huis uit 1877 en wacht tot hun huis versterkt gaat worden. Petra en Yvonne vertellen openhartig over het versterkingsproces en de impact op hun leven.
Een lange weg
Voor Petra is de versterking van haar woning na een traject van ruim 5 jaar eindelijk afgerond. Haar huis, een voormalige slagerij met karakter en geschiedenis, is versterkt en grotendeels afgewerkt. De weg ernaartoe was niet eenvoudig.
'Al in 2018 werd versterking of zelfs nieuwbouw aangekondigd. Maar steeds werd het uitgesteld', vertelt ze. De lange wachttijd had een grote impact op haar man. Zowel lichamelijk als geestelijk.
Ze blikt terug op momenten van goede ondersteuning. 'Onze bewonersbegeleider wist wat er speelde en gaf ons steun waar mogelijk. Ze belde elke week om te vragen hoe het ging en over zaken die ze voor ons regelde. Dat maakte echt het verschil.'
Yvonne zit nog in de planfase van de versterking. Haar woning kent, mede door de grootte en bouwstructuur, de nodige uitdagingen. 'Het huis is opgedeeld in veel kleine ruimtes, dat maakt het versterken en schadeherstel complex', legt ze uit. Toen de maatregelen voor Duurzaam Herstel aan het plan werd toegevoegd, moest het hele uitvoeringsplan opnieuw. 'Dat zorgde voor vertraging, maar ook voor nieuwe kansen.'
Duurzaam Herstel is een tegemoetkoming van IMG waarmee de kans op terugkerende schade bij aardbevingen wordt verkleind. Dit gebeurt door de constructie van een woning te verbeteren.
Vaste gezichten en duidelijke communicatie
'Mijn buurvrouw heeft al haar vierde bewonersbegeleider gehad. Dan bouw je geen band op', aldus Petra. Zelf is ze dankbaar dat haar bewonersbegeleider van begin tot eind betrokken bleef. 'Ze belde werkelijk elke week met de vraag of ze nog iets voor ons kon doen. Ik kon alles zeggen en hoefde niet steeds opnieuw te beginnen met mijn verhaal.'
Ook Yvonne vindt dat goede communicatie met en betrokkenheid van de bewonersbegeleider zorgt voor een prettiger verloop. ‘We hebben afgesproken dat ze ook communiceert als er niks verandert. Dat geeft rust.’
Zelf aan zet
Beide bewoners geven aan dat er ruimte is voor eigen inbreng. Petra koos er bijvoorbeeld voor om op eigen kosten een draagmuur te laten verwijderen, waardoor haar woonkeuken één grote ruimte werd. 'Dat was altijd al onze droom.'
Yvonne voegt toe dat het belangrijk is om niet alles zelf te willen oplossen. 'Je hoeft niet alles te weten, maar zet dingen uit bij de juiste mensen, bijvoorbeeld bij de onafhankelijk bouwadviseur die je via NCG voor een aantal uren kan inschakelen. Of je kunt je bewonersbegeleider zaken laten uitzoeken. Daarnaast kun je dorpsgenoten die al verder in het traject zitten, vragen om hulp. Wees niet bang om vragen te stellen.'
Leerpunten en struikelblokken
Hoewel Petra positief is over de samenwerking met de aannemer geeft ze ook aan dat er dingen beter kunnen. Zo was de offerte voor de keuken niet compleet. 'Toen wij dit aangaven, hebben ze het alsnog geregeld. Maar dat is een leerpunt. Geef bewoners duidelijkheid over de kosten, zodat ze niet voor verrassingen komen te staan.' Tegelijkertijd merkt Yvonne op dat de hoeveelheid betrokken instanties verwarrend kan zijn. 'Er zijn veel regels en veel schakels. Dat maakt het soms onoverzichtelijk en vertraagt het proces.'