In Groningen wordt volop versterkt. Dat betekent dat veel bewoners tijdelijk hun huis uit moeten. Bewoners kunnen zelf een tijdelijke woning zoeken, maar Nationaal Coördinator Groningen (NCG) kan dit ook voor hen doen. Voor bewoners is het geen simpele verhuizing, maar een ingrijpend moment dat hun leven tijdelijk op z'n kop zet.
De afdeling tijdelijke huisvesting (THV) van NCG zorgt voor tijdelijke woningen voor bewoners, maar ook voor tijdelijke gebouwen voor bijvoorbeeld mkb’ers, boeren en zorginstellingen. Het team zet zich elke dag in om de verhuizing zo soepel mogelijk te laten verlopen, maar dat gaat niet vanzelf.
Martha (projectmanager Beheer THV bij NCG), Chris (programmamanager THV bij NCG), Erik (teammanager bij Jan de Jong Verhuizingen) en Anton (eigenaar van Focuz Support), geven een inkijkje in de wereld achter de schermen. Het is een wereld waarin flexibiliteit, planning, menselijkheid en samenwerking alles bepalen.
Altijd in beweging
‘Wat je ook van tevoren bedenkt: de praktijk is altijd anders’, zegt Martha. ‘In 99% van de gevallen loopt het anders dan verwacht.’ Ze ziet dagelijks hoe complex tijdelijke huisvesting is: bewoners die op tijd een woning nodig hebben, planningen die verschuiven, technische storingen, persoonlijke wensen en behoeften.
Dat schuiven, is niet alleen praktisch een uitdaging. Het raakt ook mensen. Martha: ‘Je wilt bewoners op tijd hun tijdelijke adres geven, zeker als ze er lang moeten wonen. Maar wij moeten zeker weten dat de woning ook écht beschikbaar is. Anders delen we een adres en staat iemand straks voor een dichte deur. Daarom geven we het adres meestal pas vier weken van tevoren.’
Programmamanager Chris vult aan: ‘We zitten nu in de piek van de versterkingsopgave. Er staan rond de 1400 tijdelijke woningen, straks mogelijk 1500. Maar het zwaartepunt verschuift: van bouwen naar beheren. Iedere woning, ieder park, moet onderhouden worden. En als er iets stuk gaat – een lekkage, een kapotte boiler, een weggewaaid zonnepaneel – moeten we er snel bij zijn. Vooral omdat veel bewoners kwetsbaar zijn.’
Bewoners zijn het vertrekpunt
Tijdelijke huisvesting is een logistieke puzzel, maar draait vooral om mensen. ‘Iedereen heeft eigen wensen en omstandigheden’, zegt Martha. ‘Ouderen hebben meer tijd nodig om te wennen aan het idee van verhuizen. Sommige bewoners werken nachtdiensten, anderen hebben huisdieren of medische voorzieningen nodig. Dan kunnen we niet zomaar iemand ergens plaatsen.’ De uitdaging zit in de details. ‘Hoe beter we in een vroeg stadium weten wat bewoners nodig hebben, hoe beter we ze kunnen matchen. Achteraf aanpassen is veel lastiger.’
Chris bevestigt dat er veel aandacht is voor kwaliteit: ‘De tevredenheid van bewoners is hoog, gemiddeld krijgen we bijna een 8 voor beheer en verhuizen. Dat willen we vasthouden, of liever nog, verbeteren.’
Samenwerking als sleutel
Bij het mogelijk maken van tijdelijke huisvesting werkt NCG nauw samen met onder andere verhuisbedrijf Jan de Jong Verhuizingen en beheerder Focuz Support.
Jan de Jong Verhuizingen plant de verhuizing naar een tijdelijke woning in, levert verhuisdozen, helpt bij het inpakken als dat nodig is en slaat meubels en spullen op. Over de samenwerking met NCG is teammanager Erik positief: ‘We hebben goed contact met de afdeling THV van NCG. Elke maand bespreken we samen de planning en verbeterpunten.’ Een van de zaken waar het bedrijf tegenaan loopt, is dat de afdeling THV belangrijke informatie niet altijd op tijd heeft. ‘Het blijft elke keer puzzelen. De planning verandert vaak op het laatste moment. Soms wordt een project van 30 woningen ineens uitgesteld door omstandigheden. Dan moet alles omgegooid worden.’
Anton van Focuz Support en zijn team regelen het beheer van de woningen. Ze doen onder andere sleuteloverdrachten, leggen uit hoe apparatuur werkt, lossen storingen op, regelen schoonmaak en plaatsen voorzieningen. Hierdoor heeft Anton veel contact met bewoners en dat telt het meest voor hem. ‘Veel mensen zijn kritisch of wantrouwend. Logisch, ze hebben veel meegemaakt. Dan komen wij aan tafel en hebben we als taak om dat vertrouwen te herstellen.’ Zijn motto: ‘Zeggen wat je doet en doen wat je zegt.’
De menselijke kant
Wat blijft hangen in de gesprekken is het menselijke aspect. Tijdelijke huisvesting raakt mensen diep. Het gaat om hun thuis. Tijdelijk, maar het is wel hun veilige haven.
Erik noemt het indrukwekkend hoe sommige bewoners ondanks alles positief blijven. ‘We hebben mensen geholpen die eigenlijk niet wilden verhuizen, maar uiteindelijk blij verrast waren. Of bewoners die juist helemaal opbloeien in de tijdelijke woning.’
Ook Anton ziet dit terug: ‘Er was eens een alleenstaande moeder met veel problemen. In haar tijdelijke woning vond ze rust en kon ze stappen zetten. Dat blijft me bij. Alles gaat door in die tijdelijke woningen: geboorte, overlijden, verdriet én herstel.’
Blijven leren
‘Het is ons werk om het verschil te maken’, zegt Chris. ‘Maar dat kan alleen als we goed samenwerken. Met de projectteams, de bewoners, onze partners en met elkaar.’ Ook Martha ziet dat terug: ‘Soms moet je structuur brengen. Andere keren juist creatief meedenken buiten de gebaande paden. Elk project is anders. En elk geslaagd project geeft weer een kick.’
Anton sluit af: ‘Er zijn altijd dingen die beter kunnen. Maar we mogen ook trots zijn op wat goed gaat. En dat is veel. Uiteindelijk willen we allemaal hetzelfde: bewoners zo goed mogelijk helpen in een moeilijke periode.’