‘Het moet nou eenmaal gebeuren. Dus laten we er iets positiefs van maken.’

Aan het woord

Maaike en Peter wonen met hun paarden, kippen en een aantal katten in een eeuwenoude boerderij in Eppenhuizen in de gemeente Het Hogeland. Tussen de fruitbomen in de tuin vertellen ze over de versterking van hun boerderij en schuur. Rondom de boerderij is het even rustig. Het is bouwvak en de bouwvakkers hebben de bouwplaats verlaten. ‘Maar wij zitten niet stil hoor’, zegt Maaike. ‘De komende weken ga ik de kozijnen schilderen en Peter is bezig met het bouwen van een kas.’

Stormschade aan de schuur

De versterking van de beeldbepalende Groningse boerderij kent een bijzondere start. ‘In 2019 werden we ’s ochtends wakker. Die nacht raasde er een storm over Groningen. Vier populieren op ons erf waaiden om. Ze vielen boven op onze schuur en veroorzaakten grote schade aan het dak. In die tijd zaten we midden in de afhandeling van aardbevingsschade aan de schuur. De stormschade kwam daarbij. Ook wees de gemeente onze boerderij aan als beeldbepalende boerderij en hoorden we dat er mogelijk versterking nodig was. Ineens waren er allerlei partijen betrokken bij het herstel en de veiligheid van onze schuur.’ 

Maaike nam het voortouw en nodigde alle betrokkenen uit: ‘Ons doel was om het opnieuw opbouwen van de schuur samen op te pakken. Ik heb een appeltaart gebakken en iedereen uitgenodigd aan de keukentafel. Peter en ik dachten lang na over hoe we deze vergadering zouden aanpakken. We voelden boosheid en verdriet vanwege de huidige staat van de schuur. Wel waren we blij dat iedereen op onze uitnodiging inging. Daarom kozen we ervoor om deze eerste bijeenkomst positief te benaderen. Die instelling probeerden we het hele traject vast te houden.’

Versterking van de schuur en het woonhuis

Toch liep het niet altijd soepel. Voordat de versterking begon, stond de boel al stil. Maaike vertelt: ‘De aannemer stond klaar om te beginnen. Het wachten was op NCG: er moest een herberekening komen uit Italië.’ Ondertussen kreeg Peter in de schuur bijna een balk op zijn hoofd. Maaike stuurde vol emotie en adrenaline een e-mail naar de gemeente, NCG en de aannemer: ‘Er moet nu echt iets gebeuren!’ Daarna startte de versterking snel.  

Als eerste werd de schuur versterkt. Vanwege de stormschade moest de hele gevel worden afgebroken. Dat deden Peter en Maaike zelf. De bouwvakkers bouwden de nieuwe muur zoveel mogelijk op met de oude stenen. Aan de binnenkant van de schuur plaatsten ze een houten frame en een aantal nieuwe gebinten (houten draagconstructies). 

Een flexibele naad scheidt nu het woonhuis en de schuur. Peter legt uit: ‘Als er een aardbeving komt, kan de schuur gaan bewegen. Dat komt doordat de schuur in zijn geheel op houten palen staat. Als de schuur vast zou zitten aan het huis zou de schuur door de beweging het hele huis stuk kunnen trekken.’ Verder plaatste de aannemer ook in het woonhuis een houten frame en is onder andere de bovenverdieping vernieuwd. Ook verwijderden de bouwvakkers twee muren, omdat er geen fundering onder zat en vulden ze de kruipruimte met beton. 

Bijkeuken als tijdelijke woning

Tijdens de versterking konden Peter en Maaike niet in het woonhuis blijven wonen. Ze regelden en  bouwden zelf de tijdelijke woning: ‘Omdat we veel dieren bij huis hebben, wilden we het liefst op ons eigen erf blijven tijdens de versterking. We waren al bezig met het verbouwen van de bijkeuken en grepen de versterking aan om de bijkeuken om te bouwen tot tijdelijke woning.’ Voor het opslaan van de inboedel kochten ze vijf containers. Peter: ‘Dat was goedkoper dan huren. De containers staan bij ons in de schuur.’
   

Verplaats je in de bewoners

Een van de dingen waar het stel tijdens de versterking tegenaan liep, zijn de controles. Zo bleef een offerte erg lang liggen. ‘Wij wilden onze stenen hergebruiken, maar nieuwe stenen waren goedkoper. Dat moet dan besproken worden en dat duurt lang. Desnoods zeg je dan: we betalen allebei de helft. Dat soort dingen kan klantgerichter. Verplaats je af en toe wat meer in de bewoner’, geeft Maaike NCG mee.