‘Als de rust weer terug is, kunnen we gaan genieten van ons nieuwe huis’
Aan het woord
Roelf en Bouwkie wonen sinds eind 2022 in hun nieuwe huis in Ten Post. Aan de nieuwe eettafel vertellen ze hoe zij de sloop van hun oude huis en het wonen in een tijdelijke woning hebben ervaren en hoe hun nieuwe huis bevalt.
Bij aankomst is duidelijk te zien dat de versterkingsoperatie hier nog niet is afgerond. In de straat is nog geen nieuwe bestrating en op de hoek van de straat wordt met een grote graafmachine een woning gesloopt.
Lang traject
Voor meneer en mevrouw begint het versterkingstraject in 2016 met een inspectie van de woning. Roelf: ‘Eind 2016 kregen we te horen dat onze woning niet veilig was en daarom gesloopt moest worden. Dat was voor onze een verrassing; we waren daar niet vanuit gegaan. Voordat onze nieuwe woning klaar zou zijn, moest er veel gebeuren. Bij een bijeenkomst heb ik gevraagd wanneer onze woning klaar zou kunnen zijn. Toen werd gezegd dat we in 2020 zeker in onze nieuwe woning zouden wonen. Helaas is het twee jaar later geworden.’
Twee jaar in een tijdelijke woning
Eind 2022 verhuist het echtpaar van de tijdelijke woning naar hun nieuwe woning. ‘Het heeft allemaal veel en veel te lang geduurd. We hebben twee jaar in een tijdelijke woning gezeten en toen konden we pas weer terug naar ons huis’, legt Roelf uit. ‘We zijn eerder naar de tijdelijke woning verhuisd. Ik moest namelijk een nieuwe heup en de tijdelijke woningen in Ten Post waren al klaar. Enkele daarvan zijn gelijkvloers. Toen hebben we gevraagd of we eerder naar een tijdelijke woning mochten. Gelukkig mocht dat waardoor ik geen trappen hoefde te lopen. In het begin had ik niet zoveel moeite met de tijdelijke woning. Het tweede jaar was niet leuk. Aan de voorkant keken we uit op een dijk en aan de achterkant keek je op de schutting van de buren. Toen we de sleutel kregen van onze nieuwe woning, keek ik uit het raam en kon ik weer de straat inkijken’, zegt Roelf met een zucht.
Sloop was heftig
En hoe was het om te zien hoe hun oude huis werd gesloopt? Bouwkie: ‘We hebben bijna veertig jaar in het oude huis gewoond en dan sta je daar op het kerkplein te kijken hoe je huis gesloopt wordt. Dat is echt heel heftig.’
Dik tevreden over begeleiders
Meneer en mevrouw zijn heel positief over de begeleiding van NCG: ‘We zijn dik tevreden over de bewonersbegeleider en de projectleider. Ze zijn heel behulpzaam. Ze begrijpen je. Mijn man moest dus een nieuwe heup en kon niet tillen. We hadden veel spullen die in een container moesten. Onze projectleider gaf meteen aan dat we het afval konden laten staan en dus niks hoefden te tillen. Dat doet je goed als iemand zo met je meedenkt en empathie toont’, zegt Bouwkie.
Duidelijke communicatie
Zijn er ook zaken die beter had gekund? Het echtpaar geeft aan dat vooral de communicatie beter kan. Roelf: ‘Tijdens bijeenkomsten werd vaak niks concreets verteld. We hadden beter willen weten waar we aan toe waren. Ook hebben we veel brieven en formulieren gehad. Bij sommige formulieren hadden we geen idee waar we wat moesten invullen, omdat ze zo onduidelijk waren. Mijn ervaring is ook dat je zelf overal achteraan moet om iets te horen.’
Genieten van de nieuwe woning
Bouwkie en Roelf wonen nu zo’n twee maanden in hun nieuwe huis. Bevalt het goed in de woning? Bouwkie: ‘Ja, perfect. Je hebt weer je eigen plekje, je eigen huis weer. We zijn er heel tevreden mee.’ Hun huis ziet er nu anders uit dan het oude huis. ‘We hebben nu een slaapkamer en badkamer beneden. Dankzij onze zwager, die architect is, is dat gelukt’, zegt Bouwkie. Roelf: ‘Je moet heel veel zelf doen en je hebt ook niet overal verstand van en dat maakt het ook lastig. Als we op bezoek gaan bij anderen of als hier bezoek komt dan gaat het alleen maar over de huizen. Dat slijt wel weer, maar het heeft wel tijd nodig. De rust moet eerst weer terugkomen. Dan kunnen we echt van ons nieuwe huis gaan genieten.’