'Toen de versterking bijna ten einde was, zeiden we tegen elkaar: we gaan ze nog wel missen eigenlijk.’
Aan het woord
In 2024 is de woonboerderij van Ron en Pien – een karakteristiek en beeldbepalend pand uit 1857 – versterkt opgeleverd. Een bijzondere periode, waarin ze hun huis zagen veranderen terwijl ze er gewoon bleven wonen. Ze wonen nu negen maanden in hun boerderij, waarvan zes maanden tijdens de versterking. In dit artikel delen Ron en Pien, projectleider Arnoud Been (Rottinghuis), projectleider Kees Agricola (NCG) en bouwtoezichthouder Freddy Postema (NCG) hun ervaringen. Hoe was het om in je eigen huis te blijven wonen tijdens de versterking? Welke uitdagingen kwamen ze tegen? En hoe zorgden ze er samen voor dat het proces soepel verliep?
De start van de versterking
Pien: ‘Ik weet nog dat ik een brief uit de brievenbus haalde en daar stond iets in over een versterking. Ik zei tegen mijn man: heb ik iets gemist? Maar ze waren al voor een opname geweest bij de vorige eigenaar.’ Eerst was het plan dat Ron en Pien tijdens de versterking ergens anders moesten wonen. Maar met drie honden, twee koeien en een pony zagen ze dat niet zitten. ‘Ik dacht eerst: dit gaan we gewoon niet doen. Waar moeten die dieren dan heen? En toen konden we hier gelukkig toch blijven wonen’, zegt Pien opgelucht.
Door maatwerk geen tijdelijke woning nodig
Kees, de projectleider van NCG, bevestigt het verhaal van Pien: ‘De bewoners zagen er tegenop hun eigen huis te moeten verlaten voor een tijdelijke woning. We moesten natuurlijk eerst de maatregelen bestuderen en overleggen met VIIA.’ De uitkomst: het was mogelijk om de woonkamer niet van binnenuit te versterken, maar vanaf de zolder. Door goede afspraken tussen de aannemer, NCG en de bewoners over veiligheid en wanneer Ron en Pien waar mochten zijn, konden ze in het huis blijven wonen.
De aanpak van de schuur
Toen de schuur versterkt werd, bleek al gauw dat het dak vervangen moest worden. Arnoud, de projectleider van de aannemer, vertelt hierover: ‘Je moet je voorstellen dat het vanaf de goot tot de nok dertien meter is. Een enorme afstand. Om dat goed uit te kunnen voeren, moet je daar goed bij kunnen. Vaak gebeurt dat met hoogwerkers van binnenuit, maar wij hebben een nieuwe, vertrapte steiger in de schuur gezet. Op deze manier kon er snel en veilig gewerkt worden.’
Naast de versterking werden er nog andere dingen aangepakt: ‘Op zolder waren de balken niet meer goed. Over de oude vloerbalken, welke vanuit de woonkamer zichtbaar zijn, is een nieuwe vloer aangebracht. Daarnaast is de verlichting en de overige elektrische installatie in de schuur vervangen.’, vertelt Pien.’ Na het verwijderen van de asbest golfplaten en het rieten dakbeschot bleek dat de sporen zo slecht waren dat deze vervangen moesten worden. De nieuwe dakconstructie is afgewerkt met geïsoleerde golfplaten. Het is eigenlijk mooier geworden dan het was.’
Het voorhuis
Het voorhuis werd als eerst aangepakt. Kees: ‘Om het in huis netjes te houden, besloten we om de versterking en de opslag van materialen vanuit de zolder te doen. Zo konden de bewoners in de woning blijven wonen.’ Rottinghuis heeft ervoor gekozen om een tijdelijke dakkapel te plaatsen om de materialen via de steiger door de dakkapel op de zolder te kunnen krijgen. ‘De bewoners hadden geen overlast en het werkte aanmerkelijk sneller en veiliger. De versterking liep hierdoor voorspoedig.’
Prettige samenwerking
Elke vier weken hadden Rottinghuis, NCG en de bewoners een bouwvergadering. Vaste punt bij de bouwvergadering waren de mogelijke gevaren op de bouwplaats. Voor de veiligheid van de bewoners stelden de projectleiders een protocol op om te zorgen dat ze niks overkomt tijdens het bouwen. Arnoud zegt hierover: ‘We hadden een goede verstandhouding met de bewoners en ze kregen er iets moois voor terug.’ Pien: ‘Het contact met de aannemer en de onderaannemers was heel prettig.’ Freddy: ‘Vanuit bouwtoezicht heb ik een goed gevoel over de samenwerking tussen de timmermannen, Ron, Pien en mij. Door de prettige samenwerking is er een goed eindresultaat gehaald.’
Veiligheid, gezondheid en welzijn
‘Voor veiligheid, gezondheid en milieu (VGM) én welzijn is altijd al veel aandacht geweest. We willen samen risico’s voorkomen. Dat begint al bij het ontwerp en eindigt pas als het werk gereed is’, vertelt Kees. Arnoud: ‘De uitvoerder ziet er op toe dat de versterking veilig gebeurt. Elke bezoeker van de bouwplaats houdt zich aan de bouwplaatsregels en draagt de nodige beschermingsmiddelen. Rottinghuis deelt pluimen uit om het veilig werken te benadrukken: de voorman-uitvoerder heeft van zijn werkgever een pluim gekregen voor zijn oog voor veiligheid onder het motto ‘We werken veilig of we werken niet’. Arnoud: ‘De steiger was daar de aanleiding voor. En we maken daar echt een moment van, met koffie en een gebakje.’
In alle vroegte
Pien is tijdens de versterking realistisch gebleven en geeft dat ook als tip aan andere bewoners: ’Stel geen onmogelijke eisen. En zet koffie neer met wat lekkers. Je hebt de hele dag mensen in en om je huis lopen. De eerste was er bij ons al om zeven uur. Het contact met de aannemers was wel goed: we deden een bakje koffie samen en ze vertelden dan wat ze gingen doen. Vrijdag was patatdag en dan gingen we gezellig een patatje met een frikadelletje eten. Toen het bijna ten einde was, zeiden Ron en ik tegen elkaar: we gaan ze nog wel missen eigenlijk.’